Η κλοπή ελαιολάδου στην Ελλάδα αυξάνεται ραγδαία, με τους κλέφτες να στρέφονται πλέον στο “υγρό χρυσάφι” αντί για τα κοσμήματα. Από την Πελοπόννησο, γνωστή για τις μωβ ελιές Καλαμάτας, μέχρι τα ορεινά χωριά της Κρήτης, οι κλοπές ελαιολάδου έχουν πολλαπλασιαστεί1.
Η συνεταιριστική εταιρεία ελαιολάδου Polygyros δεν φαίνεται να είναι ένας πιθανός στόχος για ληστεία. Ωστόσο, πρόσφατα έγινε στόχος κλεφτών, οι οποίοι εισήλθαν μέσω ενός χτυπημένου σιδερένιου πόρτας. “Το ελαιόλαδο έχει εξαφανιστεί”, δήλωσε ο Γιάννης Κελιαφάνος, αγρότης στον συνεταιρισμό. “Έχει μείνει πολύ λίγο από αυτό”1.
Με τουλάχιστον 37 τόνους που φαίνεται να έχουν εξαφανιστεί από τις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις του συνεταιρισμού, και περισσότερα από 100 κιλά που πιστεύεται ότι έχουν ληφθεί από πλαστικά βαρέλια στη Μεσσηνία, οι επιδρομές έχουν φέρει σε νέο φως την αιώνια περιγραφή του Ομήρου για το ελαιόλαδο ως υγρό χρυσάφι1.
Η προοπτική μιας άλλης κακής συγκομιδής δεν έχει απαλύνει την κατάσταση. “Οι ελαιοτριβείς έχουν λάβει μέτρα ασφαλείας, αλλά η ανησυχία μας είναι ότι τα δέντρα θα είναι το επόμενο στόχο. Υπήρξαν περιπτώσεις κλοπής φρούτων από κτήματα κατά τη διάρκεια της νύχτας”, δήλωσε ο Γιάννης Ηλιάδης, παραγωγός στην περιοχή1.
Η Ελλάδα είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός “υγρού χρυσού” μετά την Ισπανία και την Ιταλία, αν και κατά ποσοστό παράγει ασυναγώνιστες ποσότητες εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου: το 82% της ετήσιας παραγωγής των 300.000 τόνων1.
Ωστόσο, η σειρά των κλοπών είναι μικρή σε σχέση με τα προβλήματα κλίματος που θα πρέπει αναπόφευκτα να αντιμετωπίσουν οι αγρότες, είπε ο Γιώργος Οικονόμου, γενικός διευθυντής της Sevitel, της Αθηναϊκής Ένωσης Ελληνικών Βιομηχανιών Ελαιολάδου. “Οι άνθρωποι εδώ θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται σοβαρά τη μεταφορά των ελαιώνων πιο βόρεια σε πιο δροσερά μέρη όπως η Θράκη και η Μακεδονία”, είπε1.