Η Αντίσταση Ξεκινά
Η Ελληνική Αντίσταση κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου αποτελείται από μια σειρά οπλισμένων και μη ομάδων από όλο το πολιτικό φάσμα που αντιστάθηκαν στην κατοχή των Δυνάμεων του Άξονα στην Ελλάδα από το 1941 έως το 19441. Η Ελληνική Αντίσταση ξεκίνησε ακόμη και πριν η Ελλάδα καταληφθεί πλήρως από τις Δυνάμεις του Άξονα, με δύο Ελληνες φοιτητές να ανεβαίνουν στην Ακρόπολη και να κατεβάζουν τη σημαία των Ναζί6. Η Ελληνική Αντίσταση θεωρείται ένα από τα ισχυρότερα κινήματα αντίστασης στη Ναζιστική κατεχόμενη Ευρώπη1.
Η Ανάπτυξη της Αντίστασης
Η ανάπτυξη των κινημάτων αντίστασης στην Ελλάδα προκλήθηκε από την εισβολή και την κατοχή της Ελλάδας από τη Ναζιστική Γερμανία (και τους συμμάχους της Ιταλία και Βουλγαρία) από το 1941 έως το 19441. Η Ιταλία ηγήθηκε της προσπάθειας με την εισβολή της από την Αλβανία το 1940, η οποία αποκρούστηκε από τον Ελληνικό Στρατό1. Μετά την Γερμανική εισβολή, την κατοχή της Αθήνας και την πτώση της Κρήτης, ο Βασιλιάς Γεώργιος Β’ και η κυβέρνησή του διέφυγαν στην Αίγυπτο, όπου ανακήρυξαν μια κυβέρνηση σε εξορία, που αναγνωρίστηκε από τους Συμμάχους1. Η Ελληνική Αντίσταση αντιστάθηκε γενναία και νίκησε τους Ιταλούς, αλλά δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην Wehrmacht3.
Οι Συνέπειες της Αντίστασης
Η αντίσταση συνεπάγεται κινδύνους για τους καθημερινούς Έλληνες. Οι επιθέσεις συχνά προκαλούσαν εκδικητικές σφαγές πολιτών από τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Οι χωριά καίγονταν και οι κάτοικοί τους σφαγιάζονταν. Οι Γερμανοί επίσης προέβαιναν σε απαγωγές ομήρων1. Ωστόσο, η βαρβαρότητα των φασιστών μόνο περισσότερους Έλληνες οδήγησε να υποστηρίξουν τους αντάρτες6. Η Ελληνική αντίσταση στις Δυνάμεις του Άξονα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου ήταν η μακρύτερη από όλα τα έθνη της Δυτικής Ευρώπης, με εξαίρεση το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο δεν καταλήφθηκε ποτέ εκτός από τα Κανάλια4.